Χορτάτοι και ανανεωμένοι με τις αποσκευές μας γεμάτες στόχους, όνειρα και προσδοκίες, στεκόμαστε στο κατώφλι της άνοιξης. Ένα ταξίδι με άγνωστους προορισμούς και αναπάντεχες στάσεις. Συνταξιδιώτες μας παλιοί γνωστοί και όψιμες γνωριμίες που μπαινοβγαίνουν στη ζωή μας, μας συντροφεύουν και μοιραζόμαστε μικρές και μεγάλες στιγμές της μέρας και της νύχτας.

Τέτοιες νύχτες είναι που η ανάγκη να βάλουμε σε μία τάξη τη ζωή μας, σέρνει το κορμί μας με νωχελικότητα και η γεύση μας ψάχνει ένα βελούδινο μαξιλάρι. Και με συντροφιά τον κελαριστό ήχο από το χρυσαφένιο νερό της ζωής που κυλάει στο μακρύ γυάλινο λαιμό του μπουκαλιού. Με χαμηλό φωτισμό, να απολαύσουμε μια γενναία γουλιά από το αψύ ποτό, να κυλήσει αβίαστα στο λαρύγγι μας και να νιώσουμε τα αρώματα και τις γεύσεις να κατακλύζουν το κορμί μας.

Ξύλο, φρέσκος καπνός, νωπό χώμα ίσως στάχτη ή μαύρη σοκολάτα, δεν τα βλέπουμε, αλλά τα νιώθουμε με όλες μας τις αισθήσεις, η μαγεία της απόσταξης και η τέχνη της παλαίωσης στις υπηρεσίες της απόλαυσής μας. Θεωρείται ο βασιλιάς των αποσταγμάτων και όχι άδικα, αφού μονοπωλεί στις σχετικές αγορές και διαρκώς εμπλουτίζεται από ετικέτες και ειδικές εκδόσεις. Το ουίσκι λοιπόν έχει μαμά την αγαπημένη μας μπύρα, μπαμπά τον ευφάνταστο αποστακτήρα και έχει διαπαιδαγωγηθεί στα καλύτερα δρύινα βαρέλια με πολυετείς παραμονές.

Με αυτό το βιογραφικό δεν είναι τυχαίο που παραμένει ο πολύφερνος γαμπρός και ο καλύτερος φίλος. Επίσης, είναι πολυταξιδεμένο και έχει πολλές ιστορίες να μας πει. Γεννήθηκε στη Σκωτία πριν από περίπου χίλια χρόνια, σε νεαρή ηλικία περιπλανήθηκε στο μεγάλο νησί της Βρετανίας, αλλά και στα γειτονικά μικρά νησάκια και στην Ιρλανδία. Φυσικά και άφησε πολλούς απογόνους με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και είδη.

Αργότερα, με τις καραβέλες διέσχισε τον Ατλαντικό και έκανε γνωριμίες και με άλλα δημητριακά, λόγω χαρακτήρα βέβαια αγαπάει το ψυχρά κλίματα, γι’ αυτό και έχει εγκατασταθεί για τα καλά στη Βόρειο Αμερική. Ως γνήσιος πολίτης του κόσμου συνεχίζει να ταξιδεύει και να αγαπιέται σε όλη την υφήλιο. Φήμες θέλουν τα τελευταία χρόνια το φλερτ με την Άπω Ανατολή να έχει εξελιχθεί σε ισχυρό δεσμό και ο απόγονος αυτής της σχέσης να έχει τον βαρύτιμο τίτλο «το καλύτερο ουίσκι του κόσμου», κάνοντας τους παππούδες στη Σκωτία να τρώνε βελανίδια!

Δε σας κρύβω πως κι εγώ αγαπάω τα σκωτσέζικα ουίσκι και με ξενίζει ο Ιάπωνας ξάδερφος, αλλά η εξέλιξη διατηρεί τη ζωή, όπως είπε και ο Δαρβίνος. Βέβαια, η θεωρία της εξέλιξης αφορά έμβια είδη, όμως ποιος δεν έχει νιώσει την ανάσα στο ουίσκι;