Oι νύχτες της Παρασκευής στο Cadillac Records Cocktail Bar αποκτούν άλλο νόημα, με τους Ajok (Βασίλης Φαλούτσος) και Decoup (Δημήτρης Κουπριτζιώτης) πίσω από τα decks. Πρόκειται για δυο παιδιά που έχουν τη μουσική στις φλέβες τους από μικροί, κι αυτό βγαίνει πραγματικά προς τα έξω. Σεμνοί και συνάμα εξωστρεφείς, με αγάπη γι’ αυτό που κάνουν, μας μιλούν για, τί άλλο; Toν μεγάλο τους έρωτα που ακούει στο όνομα ηλεκτρονική μουσική. Ο λόγος στους ίδιους λοιπόν.

Πως προκύπτουν τα nicknames σας;

Δ: Εμένα κατά κύριο λόγο έχει εμπνευστεί από το όνομά μου. Ήθελα κάτι πολύ απλό.

Β: Από την άλλη, το δικό μου ήθελα να έχει μια μικρή ιστορία. Η μουσική που μου αρέσει κυρίως είναι η Afrohouse και ιδιαίτερα τα κρουστά τους. Ο Ajok είναι για εκείνες τις φυλές ο θεός της βροχής. Είναι δηλαδή κάτι σαν τον δικό μας Δία. Μου αρέσει πάρα πολύ τόσο η βροχή, όσο και ο χειμώνας γενικά, άρα όταν είδα αυτό το όνομα, έμεινα.

Πως ξεκίνησε η όλη ενασχόληση με τη μουσική;

Δ: Είμαι 26 ετών, αλλά μουσική άκουγα φανατικά από τα 15 μου λόγω σχετικού μικροβίου που υπήρχε στην οικογένεια. Ο πατέρας μου είχε βινύλια και αντίκες, όπως και ο αδερφός μου. Αυτό το πάθος σταδιακά εξελίχθηκε, όταν άρχισαν οι ιδιαίτερες κλίσεις πάνω στα είδη, κάτι που με έφερε στο να αρχίσω το DJing. Τα ακούσματα μου ήταν κυρίως ηλεκτρονικά. Λιγότερο από δέκα χρόνια πριν, ήμουν λάτρης της deep house μουσικής, η οποία έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Εκείνη τη δεκαετία υπήρχαν πολλοί πρωτοστάτες. Οι Terranova για παράδειγμα, ήταν μια από τις μπάντες που μας άρεσαν πολύ. Και έτσι, πατήσαμε πάνω σε αυτό.

Β: Η δική μου εκδοχή ξεκινά απ’το δημοτικό. Ο πατέρας μου, «βινυλιάς» και αυτός, είχε τον δικό του πειρατικό σταθμό τη δεκαετία του ’70. Ροκ, ντίσκο και λοιπά, αλλά δεν πρόλαβα καν να υποψιαστώ πόσο μεγάλο αλάνι ήταν. Χωρίς να το ξέρω, μεγαλώνοντας, άκουγα με τον ξάδερφό μου πολύ hip-hop, όπως ΖΝ και Terror X Crew. Κυρίως όμως, ροκ και ντίσκο. Στην ουσία ντίσκο ακούμε και τώρα, γιατί η house είναι μια εξελιγμένη μορφή της. Η ντίσκο στην ηλεκτρονική σκηνή ήταν το κίνητρο σε αυτή την εξέλιξη. Πολλοί καλλιτέχνες μεγάλης ηλικίας που ξεκίνησαν με ντίσκο, παίζουν εν έτει 2020 καλή house.

Τι είναι αυτό που στην ουσία κάνετε κάθε Παρασκευή στο Cadillac Records;

Β: Προσπαθούμε να προωθήσουμε την ηλεκτρονική μουσική του σήμερα. Παίζουμε ένα set στο οποίο κάποιος μπορεί να βρει funk, disco, house, μέχρι και techno. Μας βοήθησε πολύ το Cadillac να ανοίξουμε περισσότερα παραθυράκια και προς το funk, λόγω των ωρών που είμαστε εκεί. Δεν γίνεται να παίζω το ίδιο πράγμα από τις οκτώ έως και το κλείσιμο. Πρέπει να προσαρμόζεσαι στο ύφος του μαγαζιού μεν, χωρίς να ξεχνάς τη δική σου ταυτότητα, το ποιος είσαι.

Δ: Αυτή τη στιγμή προσπαθώ με τον Βασίλη να προωθήσουμε την καλή μουσική σαν έννοια. Γιατί για μένα τουλάχιστον, υπάρχει καλή και κακή μουσική. Βρισκόμαστε στο Cadillac κάθε Παρασκευή, προσπαθώντας να βοηθήσουμε να κόσμο να γνωρίσει κάποια είδη που ενδεχομένως να μην γνωρίζει ή να μην ακούει. Αυτό συμβαίνει γιατί ο άνθρωπος σήμερα επηρεάζεται από πολλά μηνύματα που έρχονται κατα πάνω του στην καθημερινότητά του. Παρουσιάζουμε ένα set 6 ωρών και είναι καθαρά πάνω σε εμάς το τι θα περιέχει. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι δεν είμαστε ίδιοι. Πολλές φορές έχει τύχει να κοιταχτούμε χωρίς να γνωρίζουμε τι να βάλουμε μετά. Όλο αυτό είναι ένα κυνήγι, γιατί ο καθένας φέρνει τις μουσικές του. Το set μας είναι τελείως back-to-back.

Εκτός από τα decks του Cadillac, υπάρχει κάτι άλλο από εσάς;

Δ: Δουλεύουμε μέσω Soundcloud, όπου παρουσιάζουμε κάποια δικά μας mixtapes. Έχουμε τόσο δικές μας προσωπικές δουλειές, όσο και κοινές.

Τι είναι αυτό που έχετε να σχολιάσετε πάνω στη φάση, βλέποντας τη νυχτερινή ζωή της Καρδίτσας τόσες Παρασκευές;

Δ:Το κοινό της πόλης μας είναι και πίσω αλλά και πολύ μπροστά. Έχουμε παίξει και σε άλλα decks και έχουμε συγκρίνει. Ο κόσμος μπορεί να μην αναγνωρίζει ακριβώς αυτό που κάνουμε αυτή τη στιγμή.

Θα θέλατε να βιοπορίζεστε από τη μουσική κάποια στιγμή;

Β: Είναι ένα κοινό όνειρο, σίγουρα. Για τις πρώτες μέρες του 2020 θα θέλαμε να αναπτύξουμε το κομμάτι της παραγωγής περισσότερο, όχι το Djing. Αυτό είναι που μας “τρώει” κυρίως. Θέλω να μπούμε στο Cadillac μια μέρα και τα 10 από τα 200 κομμάτια που θα ακουστούν στη διάρκεια του set μας να γράφουν “AJOK x DeCoup”. Να είναι καθαρά δικές μας οι μουσικές. Να δούμε κάποιον να χορέψει με αυτό, όχι να μας πουνε “συγχαρητήρια”.

Πως θα περιγράφατε ένα ιδανικό event μέσω του οποίου ο κόσμος θα μάθει τη μουσική σας;

Θα θέλαμε να γίνει κάποιο event στη γέφυρα του Παυσιλύπου. Χωρίς promotion, απλά με 2 πικάπ. Ούτε καν με κινητά, να είναι όλα κλειστά και απλά να παίξουμε. Αυτοί που έρχονται στο χώρο που παίζεις, συνήθως ασχολούνται με τα κινητά. Να το κλείνεις και να χορεύεις.

Κλείνοντας, να κάνουμε και μία αναφορά στο Arkofhouse;

Β: Πρόκειται για μια σελίδα στο Instagram, η οποίο δημιουργήθηκε το 2018 μέσω της οποίας προμοτάρουμε τα event μας. Στόχος μας μέσω αυτής είναι να καλούμε άτομα εκτός Καρδίτσας να παίξουν στην πόλη. Ήθελα ένα μέσο για να το δείξω όλο αυτό, κάτι σαν ταυτότητα. Ark σημαίνει κιβωτός, οπότε στην ουσία θέλουμε να βάλουμε μέσα όλους τους ανθρώπους, να σαλπάρουμε και να ακούσαμε μουσική. Και δε μιλάμε μόνο για την ηλεκτρονική εκδοχή της.

Δ: Η έμπνευση ήρθε από την κιβωτό του Νώε. Να “σώσουμε” τη μουσική. Πριν από λίγα χρόνια, η ηλεκτρονική μουσική ήταν πολύ “κάτω”. Μας αρέσει πολύ να βοηθάμε τον κόσμο. Έρχονται παιδιά 18 και 19 ετών που μας ρωτάνε αν μπορούμε να τους μάθουμε να παίζουν μουσική. Πριν γίνει αυτό όμως πρέπει να καταλάβουμε και εμείς οι ίδιοι, τι στόχους έχει ο απέναντί μας, όπως και τι “αυτί” έχει. Αν τα βρούμε, θα εξελιχθεί η κατάσταση. Είχε δημιουργηθεί ένα μεγάλο ηλικιακό χάσμα τον τελευταίο καιρό. Δεν επιτρέπεται να λέμε ότι ο πιο νέος DJ σε αυτό το χώρο να είναι 34 ετών. Δεν γίνεται να μην υπάρχουν νεότερα παιδιά που να μην αγοράζουν δισκάκια. Η Καρδίτσα είναι μια επαρχιακή πόλη με τόσα εφόδια για μουσική. Δεν ξέρω πως γίνεται να αδιαφορεί ο κόσμος για αυτά.